«ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ να κυνηγάμε τα όνειρά μας»
Ρέθυμνο: Η Γλυκερία Νικάκη - Σιμιτζή 57 ετών και ο Κώστας Μεργέμογου 39 ετών πήραν "εισιτήριο" από το Εσπερινό Λύκειο για το Πανεπιστήμιο.
(Στους ανθρώπους αυτούς ένα μεγάλο από καρδιάς μπράβο! Δίνουν δίδαγμα στάσης ζωής...)
-Δ.Τζ.
Της Χαράς Βηλαρά // από την "Κρητική Επιθεώρηση" *
Για κάποιους υποψήφιους το «κυνήγι» μιας θέσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει διαφορετική αφετηρία από αυτή των 17χρονων παιδιών.
Η προσπάθεια και εντέλει η επιτυχία τους, έχει τη γεύση της ολοκλήρωσης μιας προσδοκίας που έμεινε στη μέση, που όταν ήταν η… ώρα της χάθηκε σε διαφορετικό δρόμο.
Έχει το αίσθημα της πληρότητας και της χαράς για την επικείμενη γνώση που δεν συνδέεται κατ’ ανάγκη με την προσδοκία της επαγγελματικής αποκατάστασης, αλλά με το γεγονός της επιτυχίας για ακαδημαϊκή μόρφωση και για πνευματική τροφή. Είναι μια προσωπική επιτυχία που θέλει κόπο, χρόνο και στήριξη από τους οικείους.
«Ποτέ δεν είναι αργά. Αν δεν το πούμε εμείς ποιος άλλος θα το πει»;
Με αυτά τα λόγια και δύο φωτεινά χαμόγελα, η Γλυκερία Νικάκη- Σιμιτζή και ο Κώστας Μεργέμογλου, υποψήφιοι από το Εσπερινό Λύκειο Ρεθύμνου που κατάφεραν να εισαχθούν σε πανεπιστημιακές σχολές, δίνουν το στίγμα τους μιλώντας στην Κρητική Επιθεώρηση . Προτρέπουν, δε, τους νέους να κυνηγούν το όνειρό τους, όποιο και αν είναι αυτό, και θα γίνει πραγματικότητα.
Η κα Νικάκη – Σιμιτζή, στα 57 της χρόνια, πέτυχε την εισαγωγή της στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο και η χαρά της δεν κρύβεται. Και γιατί να κρυφτεί άλλωστε;
Έχοντας χάσει τον σύζυγό της νέα, και μένοντας μόνη με δύο παιδιά να μεγαλώσει, δούλεψε και πάλεψε στη ζωή της για να τα καταφέρει. Όταν πια στα 52 της χρόνια σταμάτησε τη δουλειά, πήρε την απόφαση να συνεχίσει αυτό που άφησε στη μέση τότε, όταν ήταν μικρή. Έτσι φοίτησε στο εσπερινό σχολείο, και φέτος συμμετείχε στις πανελλαδικές εξετάσεις και πέτυχε. Με τη στήριξη των παιδιών της, 37 και 29 ετών σήμερα, και τη δύναμη της επιθυμίας για γνώση κατάφερε να πετύχει το στόχο της και από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά θα είναι φοιτήτρια.
«Είναι σημαντικό για μένα, όπως και για όλους τους ανθρώπους να κυνηγάμε τα όνειρά μας. Σε όποια ηλικία και αν βρισκόμαστε και σε όποια φάση της ζωής μας, γιατί μόνο έτσι αισθανόμαστε ευτυχισμένοι και πλήρεις. Το να πετυχαίνεις του στόχους σου είναι σαν να εκπληρώνεις τον προορισμό σου σε αυτή τη γη. Έχουμε γεννηθεί για να προσφέρουμε, να είμαστε δημιουργικοί και να δίνουμε χαρά στους συνανθρώπους μας. Σε αυτό συντελεί η πίστη και η δύναμη που αντλούμε από τη χάρη του θεού.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τα δυο παιδιά μου, Χαράλαμπο και Γιάννη, που με στήριξαν και με ενθάρρυναν να ακολουθήσω αυτό το δύσκολο όνειρο της ζωής μου, ώστε να το πραγματοποιήσω». Με αυτά τα λίγα λόγια η κα Νικάκη- Σιμιτζή μας απαντά στο πώς πήρε την απόφαση να κάτσει ξανά στα θρανία και αποδεικνύει πως όταν έχεις στήριξη από την οικογένεια, τίποτα δεν είναι ανέφικτο.
«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ»
Με γνώμονα πως δεν πρέπει να ταυτίζουμε κατ’ ανάγκη τη γνώση με την επαγγελματική σταδιοδρομία, ο 39χρονος Κώστας Μεργέμογλου, πατέρας ενός 7χρονου κοριτσιού, συνδύασε τη δουλειά του ως εργολάβος οικοδομών με το σχολείο, αλλά και τα υπόλοιπα χόμπι του! Με πτυχίο στη βυζαντινή μουσική, συμμετοχή σε χορωδίες και θεατρικές ομάδες, o ανήσυχος αυτός άνθρωπος τα κατάφερε και πέρασε στο Τμήμα Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο και αποπνέει σιγουριά για την καλή πορεία του ως φοιτητής.
Ο κ. Μεργέμογλου, μέλος πολύτεκνης οικογένειας, λίγο πριν τελειώσει το γυμνάσιο εγκατέλειψε το σχολείο για οικονομικούς λόγους. Αν και ήταν καλός μαθητής και οι καθηγητές τότε προσπάθησαν να τον μεταπείσουν, τελικά τα θρανία τον έχασαν.
Φέτος όμως, η ίδια αίθουσα του σχολείου το οποίο εγκατέλειψε πριν από 26 χρόνια, τον φιλοξένησε για να δώσει τις εξετάσεις που του έδωσαν το «εισιτήριο» για το πανεπιστήμιο.
«Η γνώση μου έλειπε. Το είχα μαράζι. Έκανα άλλα πράγματα βέβαια, έχω πολλές δραστηριότητες, αλλά το είχα πάντα στο μυαλό μου να συνεχίσω το σχολείο για αυτό όταν είδα ότι έγινε το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, πήγα, και μετά συνέχισα στο εσπερινό λύκειο. Κατά τη γνώμη μου η γνώση δεν πρέπει να ταυτίζεται οπωσδήποτε με την επαγγελματική αποκατάσταση. Πρέπει να ακολουθούμε το δρόμο που θέλουμε. Η γνώση είναι σημαντικό εφόδιο».
Και οι δυο επιτυχόντες ευχαριστούν θερμά τους καθηγητές του εσπερινού λυκείου που τους στήριξαν στη δύσκολη αυτή διαδρομή και τους βοήθησαν να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα.
Αξίζει να σημειώσουμε επίσης, ότι φέτος από το εσπερινό λύκειο πέντε υποψήφιοι κατάφεραν να εισαχθούν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
...ΧΑΡΑ ΒΗΛΑΡΑ
http://www.goodnet.gr/…/einai-simantiko-na-kunigame-ta-onei…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου