Περί Στρατηγικού Βάθους

Επίκαιρες σκέψεις
Γράφει ο Kώστας Παδουβάς
Aντιστράτηγος ε.α.

“Οι υπερήφανοι Έλληνες δεν έχουν

ανάγκη από υπερφίαλες, αλαζονι-

κές-υπεροπτικές επιλογές και με-

γαλεπήβολους στόχους νέου

στρατηγικού βάθους”

Με τη φορεσιά του νεο-οθω-
μανισμού, η Τουρκία, θέσπισε
κατά τα τελευταία χρόνια τον
προκλητικό γενικό όρο
προκειμένου να αναπροσδιορίσει
τις εθνικές μεθοδεύσεις και προοπτικές
για να αποκτήσει ηγετικό ρόλο στην
Ανατολική Μεσόγειο ως “περιφερειακή
υπερδύναμη” σε πρώτη φάση και μετέ-
πειτα σε πλανητικό επίπεδο ως “Παγκό-
σμια δύναμη”. Στο βιβλίο, μάλιστα, με
τον ίδιο τίτλο-όρο και συγγραφέα τον
Τούρκο ΥΠΕΞ κ. σκιαγρα-
φούνται και εκλαϊκεύονται οι επόμενες
μεθοδεύσεις και προοπτικές αυτές.
Τα οράματα και οι μεγαλεπήβολοι στρα-
τηγικοί-γεωπολιτικοί σχεδιασμοί που πε-
ριέχονται στο τουρκικό “Στρατηγικό Βά-
θος” επικαλούνται τη διαχρονική αξιο-
ποίηση ολόκληρου του έμψυχου και άψυ-
χου δυναμικού της Τουρκίας με υπομονή
και επιμονή προκειμένου να επιτύχουν
τους επί μέρους στόχους που περιλαμ-
βάνουν: Αραβομουσουλμανικές συνερ-
γασίες, γενναίες αυξήσεις της επεκτατικής
στρατιωτικής ισχύος με προσανατολι-
σμούς επί συγκεκριμένων γεωγραφικών
στόχων μεταξύ των οποίων η χερσαία
και υδάτινη Δυτική Θράκη, η ΑΟΖ του
μισού Αιγαίου με το μεγαλύτερο δυνατό
αριθμό νήσων και βραχονησίδων κ.λπ.,
ειδικές πολιτικές οργάνωσης και αξιο-
ποίησης των Τούρκων του εξωτερικού
σύμφωνα με τα Οθωμανικά πρότυπα,
διπλωματικές και στρατιωτικές, ακόμη,
αναμείξεις είτε εμπλοκές σε ταραγμένες
περιοχές γειτονικών χωρών με σκοπούς
την επέκταση των εκεί επιρροών είτε
των εδαφών της, διακριτή αύξηση της
“διεθνούς παρουσίας” της χώρας μεταξύ
των μεγαλυτέρων δυτικών οικονομικών
δυνάμεων G20 κ.ά. Επί πλέον, επιδιώ-
κονται παντοειδείς συμφωνίες με
Αραβομουσουλμανικές χώρες που θα
μπορούσαν να συμβάλλουν έμμεσα ή
άμεσα στην αλλαγή της γεωπολιτικής
κατάστασης στην περιοχή της Ανατολικής
Μεσογείου. Προς τούτο, “λησμονήθηκε”
ακόμη και το εθνικά μειωτικό αιματηρό
συμβάν με τους Ισραηλινούς επί του
αποκαλουμένου “τουρκικού πλοίου
ελευθερίας ΜΑΒΙ ΜΑΡΜΑΡΑ” που επέ-
φερε το θάνατο 9 Τούρκων, γίνεται
συστηματική διπλωματική συνδιαλ-
λαγή και ευθυγράμμιση με τα κέντρα
εξουσίας των ΗΠΑ σχετικά με τα γε-
γονότα στη Συρία και στο Κουρδικό
ζήτημα, με τις πολιτικές ηγεσίες της
Ρωσίας επιδιώκοντας την ουδέτερη
στάση της απέναντι στην Τουρκία και
με πολλές άλλες χώρες στο πλαίσιο
του γενικού αυτού όρου της μεγα-
λορρημοσύνης της.
Όμως, τα μέχρι σήμερα επιτεύγματα
είναι πενιχρά αν όχι ασήμαντα.
Στην τι γίνεται Διατηρούνται
ενεργές οι αυτονόητες δραστηριότητες
διπλωματικών και αμυντικών πρωτοβου-
λιών, η αύξηση του επιπέδου ισχύος
των Ενόπλων Δυνάμεων αποτροπής έναν-
τι των τουρκικών απειλών, τηρούνται οι
εθνικές υποχρεώσεις σχεδιασμών για τη
συντήρηση της Οικονομίας της χώρας
σε ικανοποιητικό επίπεδο, λαμβάνονται
μέτρα να διατηρείται ακμαίο το ηθικό
των Ελλήνων κ.ά.;
Πριν από την επιγραμματική τοπο-
θέτηση στα ερωτήματα αυτά, επιση-
μαίνεται ότι σε κάθε περίπτωση δεν
δικαιολογούνται αργοπορίες είτε αβέλ-
τερες αναμονές και σκεπτικισμοί σε
εθνικά ζητήματα στην εποχή μας. Ιδι-
αίτερα στο παγκόσμιο ανοικτό ή κλειστό
σύστημα στρατηγικών διπλωματικών επι-
λογών υψηλού επιπέδου και στον αδυ-
σώπητο οικονομικό ανταγωνισμό μεταξύ
των χωρών, η Ελλάδα οφείλει να απο-
φύγει την ενσυνείδητη στασιμότητα είτε
την οριστική περιθωριοποίησή της με
κάθε θυσία. Προς τούτο είναι υποχρεω-
μένη να προκαθορίσει και καθιερώσει τις
σύγχρονες συνιστώσες εκείνες του αυ-
θύπαρκτου αιώνιου-παντοτινού “Ελλη-
νικού Πολιτιστικού-Πολιτισμικού Στρατη-
γικού Βάθους”, που την διατηρεί ακμαία
και γοητευτική. Στις ημέρες μας η κλη-
ρονομιά μας αυτή λιθοβολείται επιπόλαια
από τους δανειστές μας με τα φθοροποιά
σχέδιά τους, αν και καλά γνωρίζουν ότι
οι αντοχές όλων και ιδιαίτερα των Ευ-
ρωπαίων έχουν προέλευση το προπα-
τορικό Ελληνικό έθνος.
Το βασικότερο, σπουδαιότερο και
παλαιότερο στοιχείο ακμαιότητας,
γοητείας και συνοχής του Ελληνικού
έθνους είναι η Ελληνική γλώσσα. Από
το θείο, πλούσιο και αποτελεσματικό
αυτό εργαλείο που μορφοποιήθηκε
οριστικά και συστηματοποιήθηκε από
την εποχή του Ομήρου και μετά προ-
έρχονται όλες οι ελληνικές λέξεις,
όπως Δόρπος= δείπνο- επιδόρπιο,
φάος= φως- φαεινές ιδέες, Λώπος=
ένδυμα- λωποδύτης (απογύμνωσης),
Αυδή= φωνή- άναυδος κ.ά.. Το επι-
βεβαίωσε και ο νομπελίστας Γεώργιος
Σεφέρης με τη ρήση του: “Ανασαίνουμε
και τραγουδούμε Ομηρικά ελληνικά”. Η
διαχρονική σταθερότητα της Ελληνικής
γλώσσας που αποτέλεσε το εφαλτήριο
της μετάδοσης-επέκτασης του μοναδικού
αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού σε όλο
τον πολιτισμένο κόσμο της Γης, αποτέ-
λεσε τη στέρεα βάση της
της χώρας.
Το πρόβλημα της
των Ελλήνων που επιβλήθηκε στη
χώρα μας από ξένα και ισχυρότερα κέν-
τρα εξουσίας μετέπειτα, οφείλεται στην
ελλιπή υπεράσπιση της γλωσσικής - πο-

λιτιστικής-πολιτισμικής πανάξιας και κα-
θολικής αυτής κληρονομιάς .
Η ανάδειξη του θείου αυτού “εργαλεί-
ου” αποτελεί την κύρια συνιστώσα του
Ελληνικού Στρατηγικού Βάθους, διότι η
Ελληνική γλώσσα φωτoβολεί το αθάνατο
Ελληνικό πνεύμα και την κορωνίδα όλων
των θρησκειών Ορθόδοξη Χριστιανική
θρησκεία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη
της Γης εις το διηνεκές.
Στις οικονομικά χαλεπές ημέρες μας
σχεδιάζεται και η φθορά της Ελληνικής
γλώσσας, πλην των άλλων, κατ’ επέ-
κταση της ανεξαρτησίας της χώρας ως

και η υπονόμευση της Ορθόδοξης Χρι-
στιανικής πίστης, παρά την παγκόσμια
αναγνώριση ότι χωρίς την Ελληνική
γλώσσα η ανθρωπότητα θα παρέμενε
ζωόμορφη και απελπιστικά σπηλαιόβια.
Επιβάλλεται, επομένως, να προτάσ-
σεται ως αδιάλειπτο μέλημα όλων των
ανεξάρτητων Ελληνόφωνων, κυρίως,
λαών η ευνόητη αποτελεσματική αμυν-
τική αντίσταση κατά των φθοροποιών
σχεδίων μείωσης της Ελληνικής - Ομη-
ρικής γλώσσας μας.
Μια άλλη σπουδαία και αδιαμφισβήτητη
συνιστώσα του διαχρονικού Ελληνικού
Στρατηγικού Βάθους που εγγυάται την
παγκόσμια οικονομική αίγλη της χώρας,
είναι η διαχείριση του σημαντικότατου
φυσικού πλούτου της (ΑΟΖ, διαστρω-
ματικά χερσαία και θαλάσσια πολύτιμα
κοιτάσματα του υπεδάφους, ανεξάντ-
λητες ήπιες μορφές ενέργειας ηλιακής-
αιολικής- γεωθερμικής, φυσικές καλλονές
τουρισμού κ.ά.).
Η μέχρι τις ημέρες μας διαχείριση αυτή
δεν έχει αναδείξει με επάρκεια την οικο-
νομική αυτή συνιστώσα που διαθέτει η
χώρα μας στο παγκόσμιο οικονομικό στε-
ρέωμα. Παραμένει απελπιστικά βραδυ-
πορούσα από πλευράς πληρότητας με-
λετών-εκμεταλλεύσεων, ενώ συζητείται
η συνεκμετάλλευση των παραπάνω
πλουτοπαραγωγικών πηγών από ξένους
δανειστές και ξένα κέντρα εξουσίας χωρίς
προκαθορισμένα σε όφε-
λος της χώρας μας. Οι διαδοχικές Ελ-
ληνικές Κυβερνήσεις και κατ΄ επέ-
κταση ο απλός Ελληνικός λαός της
τελευταίας τριακονταετίας, δεν εμ-
πέδωσαν στους ξένους το δόγμα ότι
τα κυριαρχικά δικαιώματα εθνικού
πλούτου της Ελλάδας είναι μ η δ ι α
π ρ α γ μ α τ ε ύ σ ι μ α.
Επιχειρείται, π.χ., η συνένωση των
ΑΟΖ Τουρκίας- Λιβύης με τη βοήθεια
άλλων ισλαμικών Μεσογειακών χωρών
όπως της Συρίας, Αιγύπτου κ.ά., προ-
κειμένου να διασπαστεί η συνέχεια
των ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου και επιβρα-
δυνθεί η ανακήρυξη της δικαιούμενης
Ελληνικής ΑΟΖ με βάση το Διεθνές Δίκαιο
της θάλασσας από το 1982.
Η ελλιπής διαχείριση της συνιστώσας
αυτής επέτεινε τη σημερινή οικονομική
αστάθεια και τις αυτονόητες υποχωρήσεις
της χώρας λόγω οικονομικών αδυνα-
μιών.
Στα βαθύτερα αίτια των οικονομικών
αυτών αδυναμιών συμπεριλαμβάνονται
και οι γενικότερες αναβολές στην πλήρη
εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου σε συν-
δυασμό με την μη έγκαιρη οριστικοποίηση
διεθνών συμφωνιών , που προκαλούν
επαχθείς στασιμότητες στην πρόοδο
της χώρας.
Οι διμερείς είτε διεθνείς διακρατικές
συμφωνίες εξυπηρετούν, κατά κανόνα,
τα ορατά και επικαιροποιημένα συμφέ-
ροντα μεταξύ των συμβαλλομένων χω-
ρών, δηλαδή, διαρκούν επί όσο χρόνο
επιβάλουν τα συμφέροντα αυτά. Δεν
είναι δεσμευτικές αενάως. Απτό παρά-
δειγμα αποτελεί η διαφαινόμενη διστα-
κτικότητα οριστικοποίησης της πρόσφατης
συμφωνίας στον άξονα Ελλάς-Κύπρος-
Ισραήλ, παρά τη διαπιστωμένη επιθυμία
των τριών αυτών συμβαλλομένων χωρών
για επίσπευση της συνεργασίας μεταξύ
τους. Ιδιαίτερα κατά τη σημερινή ελληνική
πραγματικότητα με τη συμφωνία αυτή
θα μπορούσαν να ενισχυθούν η ασφά-
λεια, η οικονομία και ακόμη η ομοψυχία
του ελληνικού λαού. Με την προηγμένη
τεχνογνωσία του Ισραήλ σε πάρα πολ-
λούς τομείς (στην άμυνα δια των Ενόπλων
Δυνάμεων, στη γεωργία με ευδόκιμους
τεχνητούς εμπλουτισμούς εδαφών, στις
υβριδικές εκμεταλλεύσεις του υδάτινου
δυναμικού και των κάθε είδους πλου-
τοπαραγωγικών πηγών και υπηρεσιών
παραγωγής δημόσιου πλούτου, όπως
στο παγκόσμιο τραπεζικό και εμπορικό
σύστημα κ.ά.), παρέχονται ευκαιρίες
προσαρμογών - βελτιώσεων της χώ-
ρας μας στους αντίστοιχους τομείς.
Πέραν αυτών, αναζωπυρώνεται η άλ-
λοτε στενή και μακραίωνη φιλία των
Ελλήνων με τον Παλαιστινιακό λαό (
η Ελλάδα νομοτελειακά γίνεται ο ου-
σιωδέστερος μεσολαβητής μεταξύ
Ισραηλινών και Παλαιστινίων αμέσως
μετά την οριστικοποίηση της συμφωνίας
αυτής) και εξασφαλίζεται η ελληνικότητα
του Πατριαρχείου της Ιερουσαλήμ που
απειλήθηκε πρόσφατα από τις μεθο-
δεύσεις της ενεργού Παλαιστινιακής ορ-
γάνωσης για την “Αραβοποίηση” του.
Ας μην ξεχνάμε, επίσης, την επιτυχη-
μένη συνύπαρξη των Ελλήνων με το
Εβραϊκό στοιχείο μέσα στη χώρα μας
πριν από τον ΙΙ Π.Π. και την ριψοκίνδυνη
προσφορά των Ελλήνων για να σωθούν
από βέβαιο θάνατο περισσότεροι Εβραίοι
από το Χιτλερικό καθεστώς, αλλά και
την πρόσφατη διάρρηξη της άλλοτε
Τουρκοϊσραηλινής προσέγγισης που έγινε
ο καταλύτης της σημερινής Ελληνοϊσ-
ραηλινής προσέγγισης.
Συμπερασματικά οι υπερήφανοι Έλ-
ληνες δεν έχουν ανάγκη από υπερφίαλες,
αλαζονικές-υπεροπτικές επιλογές και
μεγαλεπήβολους στόχους νέου στρα-
τηγικού βάθους. Έχουν το δικό τους αυ-
θύπαρκτο και αιώνιο στρατηγικό βάθος
που διατηρεί την ακμαιότητα και τη γοη-
τεία της Ελλάδας, χωρίς να υποχρεώ-
νονται σε πολλαπλούς συμβιβασμούς
λόγω εφήμερων οικονομικών αδυνα-
μιών. Μια χώρα προικισμένη από σημαν-
τικό πνευματώδες
ισχυρές
αποτροπής και πάνω απ’ όλα τη
μοναδική της
στη γεωστρατηγικά και οι-
κονομικά σπουδαία Ανατολική λεκάνη
της Μεσογείου.
Όμως, συμβολή στο αυθύπαρκτο και
αιώνιο Ελληνικό Στρατηγικό Βάθος ση-
μαίνει συμπόρευση όλων των Ελλήνων
στην κοινή και αδιάλειπτη προσπάθεια
ανόρθωσης του γοήτρου της χώρας
μας σε όλους τους τομείς της δημόσιας
ζωής. Γένοιτο!

_____________________________
EΘNIKH HXΩ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012